سلام بر علی استوار در سختی ها و صبور در خوشی ها ...(این بحث بسیار مهم است چرا با روشنگری مهمی برخوردار است)... (شیوه این سخن مرور تاریخ است) ... هزاران و شاید میلیون ها سال است خداوند بشر را آفرید او را در زمین ساکن کرد و او را به حال خود رها نکرد بلکه در وجود همایون وی چیزی نهاد به نام فطرت انسانیت که سر رشته در هر چه پاکی و درستی است، این پروردگار فرقی هم نگذاشت بین عجم و عرب و فارس و ترک و اروپایی و.... همه را به یک اندازه از این فطرت عطا کرد ، اما وقتی انسان را با این گوهر ناب در زمین تنها رها کرد دید در جایی که اولین پیامبرش را قرار داد یعنی خاورمیانه(ایران و عربستان و عراق و شامات) وارثان این فرستاده که از وارثان قابیل اند به جان هم افتاده اند، یکی می گوید بهشت برای من است یکی دیگر می گوید بهشت برای من است و انسان های بی گناهی از این کینه پدری خونشان بر صفحه روزگار می ریزد، این پروردگاری که زیباترین فطرت را در انسان نهاده بود از کردار خویش پشیمان شد تنها راه خود را در فرستادن راهنمائی هایی را دید که حداقل اینها کمی از انحرافات بشر کم کنند ، این اولین باری بود که این پروردگار که خالق جن و فرشتگان و آسمان و زمین و هزار یک اختراع جور با جور دیگر در یک یک راهی گیر کرده باشد، آهی می کشد و بسیار پشیمان می شود، حالا یکی یکی فرستادگانش جلوی چشم هایش پر پر می شود ..
